روستای بیاضه در ۵۳ کیلومتری جنوب شرقی خور و بیابانک قرار دارد. این روستا علاوه بر قلعه‌ای زیبا و مشهور، چشم‌اندازی بسیار دل‌انگیز دارد. بافت روستایی آن منحصر به فرد است و خانه‌های ایوان‌دار و ایوان‌های کنگره‌ای آن به لحاظ معماری و جنبه‌های دفاعی دیدنی هستند. جاذبه‌های گردشگری این روستا شامل ارگ قدیمی و ساباط‌ها، پایاب‌های سرپوشیده، قنات‌ها، حسینیه و مسجد جامع قدیمی و امام‌زاده و نخلستان‌های انبوه است. خانه‌های قدیمی این روستا عموماً از خشت ساخته شده و دارای حوض‌های بزرگ، ایوان‌هایی با طاق بلند و اتاق‌های زمستانی و تابستانی هستند.
این قلعه هنوز هم دارای ساکنانی است که از چند هزار سال پیش در آن زندگی می‌کنند. مردم محل معتقدند که قلعه قدیمی انوشیران بوده و به عنوان زندان استفاده می‌شده، اما واقعیت این است که قلعه کاربردهای دیگری نیز داشته است. احتمالاً در یک گوشه‌ای از قلعه زندانی وجود داشته باشد، اما استفاده اصلی آن برای سکونت مردم بوده است. قلعه شامل هزاران خیابان و خانه است. هر خیابان به خیابان‌های دیگر می‌رسد و در هر خیابان چندین خانه وجود دارد. این خانه‌ها اندکی کوچک اما کامل هستند. بغمای جندقی، بزرگترین شاعر دوران قاجار و همچنین ناصرالدین شاه، اهل این منطقه بوده‌اند.
برج کبوتر اژیه متعلق به دوره قاجار است و در تاریخ ۲۰ اسفند ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۸۱۰۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شده است. اژیه یکی از شهرهای حومه زاینده رود و در ۷۵ کیلومتری جنوب شرقی اصفهان قرار دارد. یکی از ویژگی های برج های کبوتر در حومه زاینده رود، قدمت بعضی از آنها که به چند صد سال می رسد، است.
مناره گلپایگان، که به آن "میل گلپایگان" هم می‌گویند، در دوره سلجوقی قرن پنجم هجری قمری ساخته شده است و به عنوان یکی از بلندترین مناره‌های آن دوره شناخته می‌شود. این مناره در تاریخ ۲۸ خرداد ۱۳۱۵ به شماره ۲۵۰ در آثار ملی ایران ثبت شده است و در سال ۱۸ - ۱۳۱۷ مورد مرمت قرار گرفته است. مناره گلپایگان دارای دو در است و درون آن پلکانی وجود دارد. قسمت‌های پایین و بالای مناره تعمیر شده و دارای کتیبه آجری است که به خط کوفی نوشته شده و بدون تاریخ است.
مسجد پامنار در شهر زواره واقع شده است و در گذشته به عنوان آتشکده شناخته می‌شد. اما در زمان ظهور اسلام به مسجد تبدیل شد. این مسجد در دوران حکومت سلجوقیان و در قرن پنجم هجری با تزئینات زیبا ساخته شده است. در جنوب مسجد، شش ایوان کوچک قرار دارند و هرکدام از آنها دارای یک محراب زیبا هستند. مناره این مسجد متعلق به سال 461 هجری است و دومین مناره قدیمی ایران است، که بعد از مناره قدیمی ساوه (به تاریخ 453 هجری) ساخته شده است.
آب انبارها، مخازن سرپوشیده‌ای هستند که در عمق زمین ساخته می‌شوند و برای ذخیره آب آشامیدنی مردم استفاده می‌شوند. این آب انبارها از آب قنات پر می‌شوند و به عنوان یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد معماری مناطق خشک و کویری شناخته می‌شوند.
آنچه باعث می‌شود سفر جاده ابریشم یک سفر بی‌نظیر، خاص و منحصر به فرد شود، تعداد بالای آثار باستانی، تاریخی و فرهنگی آن است که در این سفر دیده می‌شود. در سفر گروهی و فرهنگی جاده ابریشم بیش از 100 اثر باشکوه از نزدیک بازدید می‌شود. این لیست تعدادی از مکان‌هایی است که در سفر جاده ابریشم با هم خواهیم دید.
سریلانکا، کشور سواحل بی‌انتها، آثار تاریخی متعدد، مردم مهمان نواز و غذاهای لذیذ و ارزان است. کشورهای بسیار کمی در دنیا هستند که به اندازه سریلانکا، جاذبه‌ها و آثاری دارند که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده باشد. فرهنگ بیش از ۲۰۰۰ ساله سریلانکا را می‌توانید در بقایای آثار تاریخی تماشا کنید. جایی که در آن صومعه‌های افسانه‌ای با زیباترین جزییات تزیین شده‌اند. در سریلانکا می‌توانید حیات وحش را از نزدیک لمس کنید. تورهای سافاری شما را به تماشای فیل‌ها، بوفالوها ، پلنگ‌ها و هزاران پرنده رنگارنگ و زیبا می‌برد. فاصله‌ها در سریلانکا بسیار نزدیک است. در این کشور دیدنی می‌توانید انواع جاذبه‌های گردشگری را یک جا تجربه کنید. در سواحل زیبا آفتاب بگیرید، در معابد هزار ساله مراقبه کنید، در دهکده‌های آرام گردش کنید، پرنده‌ها و گل‌های وحشی را تماشا کنید، غذاهای محلی را امتحان کنید و از بقایای دوران استعمار و جاذبه‌های زیبای مرتبط با آن دیدن کنید.
بیش از 20 سال است که سفرهایی با عنوان "سفرهای گروهی جاده ابریشم" از مبدا ایران برگزار می‌کنیم. سفرهایی به مقصد کشورهای ترکمنستان، ازبکستان و تاجیکستان، برای بازدید از شهرهای تاریخی سمرقند، بخارا و خیوه.
